Szkoda pośrednia w Sądzie Najwyższym
21 kwietnia trzyosobowy skład Sądu Najwyższego zdecydował o przekazaniu powiększonemu stanowi SN (siedmiu sędziów) sprawę dotyczącą zadośćuczynienia za naruszoną więź rodzinną z ofiarą wypadku znajdująca się w stanie wegetatywnym. To pokłosie stanowiska sędziów, w myśl którego we wspomnianej sytuacji nie ma podstaw do domagania się zadośćuczynienia, co stoi w sprzeczności z dotychczasowym kierunkiem w orzecznictwie – informuje „Dziennik Gazeta Prawna”.
Siedmiu sędziów SN będzie musiało odpowiedzieć na pytanie, czy roszczenie o zadośćuczynienie na podstawie art. 448 w związku z art. 24 § 1 k.c. przysługuje osobom bliskim poszkodowanego także wtedy, gdy na skutek czynu niedozwolonego poszkodowany doznał poważnego uszczerbku na zdrowiu. „DGP” przypomina, że o ile ubezpieczyciele nie kwestionują faktu, że w razie śmierci poszkodowanego dochodzi do naruszenia dobra osobistego w postaci więzi rodzinnej, to odmawiają wypłat w sytuacji, gdy ofiara wypadku jest w stanie wegetatywnym.
Ich zdaniem obowiązek opieki nad poszkodowanym nie jest krzywdą, a brak świadomości nie jest zerwaniem więzi rodzinnych. Podobnie uznał SN, orzekając, że o ile życie rodziny ulega pogorszeniu, to nie ma mowy o utracie więzi – jest ona zwyczajnie innego rodzaju, nie gorsza, ale wyrażana w inny sposób. Sędziowie podkreślili też, że „stan zadowolenia z życia rodzinnego nie jest prawnie gwarantowany”. SN wskazał też, że w sytuacji, gdy ofiarą wypadku było dziecko, to rodzice, a nie ubezpieczyciel są zobowiązani do opieki nad nim (sygn. akt I CSK 472/16.
Źródło:Gazeta Ubezpieczeniowa
300 tys. i 200 tys. zł dla cierpiących rodziców
Sąd Apelacyjny w Warszawie w sprawie nieprawidłowego przeprowadzenia porodu w jednym z mazowieckich szpitali, uznał roszczenia rodziców niepełnosprawnej powódki. Sąd stwierdził, że własna szkoda rodziców, wynikająca z naruszenia ich prawa do cieszenia się niezakłóconym życiem rodzinnym, do utrzymywania prawidłowych relacji w rodzinie i posiadania możliwości wychowania zdrowego potomstwa, również powinna zostać wynagrodzona. Córka, z uwagi na poważne uszkodzenie mózgu, pozostała dzieckiem głęboko niepełnosprawnym fizycznie i intelektualnie, występuje u niej czterokończynowe porażenie.
Sąd ustalił wysokość należnego zadośćuczynienia córce na kwotę 1,2 mln zł, w przypadku jej rodziców, na kwotę odpowiednio 300 tys. zł i 200 tys. zł. Sąd potwierdził zasadność dochodzenia na podstawie art. 448 k.c. zadośćuczynienia za naruszenie dóbr osobistych członków rodziny, w której relacje zostały zaburzone wskutek spowodowania poważnego uszczerbku na zdrowiu jednego z jej członków (wyrok Sądu Apelacyjnego w Warszawie z 18 stycznia 2016 roku, sygn. akt VI ACa 1405/14).